To debiut książkowy Andrzeja Kulikowskiego.Autor należy do pokolenia trzydziestolatków, które dobrze jeszcze pamięta ruiny spalonej Warszawy. Już jako piętnastoletni chłopiec zmuszony był podjąć pracę zarobkową w zakładzie rzemieślniczym, a następnie w pracowni znanego rzeźbiarza.
W wieku osiemnastu lat wyjeżdza z Warszawy. Pracuje kolejno na Śląsku - jako górnik i jako drwal w Bieszczadach. Po kilku latach udaje się na wybrzeże, gdzie z dwoma podobnymi jak on zapaleńcami kupuje stary kuter rybacki. Jednak ostatnia przygoda z morzem omal nie kończy się tragicznie.
Kulikowski wraca do Warszawy, aby uzupełnić swoje wykształcenie i zbudować następną łódź. Pracuje w jednym z większych zakładów przemysłowych, równocześnie udzielając się w pracowni plastycznej. Jednak po uzyskaniu matury ogólnokształcącej zamiast sztuki nawigacyjnej uczy się... sztuki filmowej; co niebawem zaowocuje w jego pierwszych scenariuszach i nowelach filmowych. Pisanie wciąga go coraz bardziej. Efektem tego jest podjęcie studiów polonistycznych na Uniwersytecie Warszawskim. Już na pierwszym roku publikuje swoje artykuły. Postanawia stworzyć coś własnego, a zarazem spożytkować bogate doświadczenia życiowe. I tak powstała powieść, o której można powiedzieć,że współczesna i wyposażona w żywego, bo nie pozbawionego słabostek bohatera pozytywnego.
źródło opisu: Wydawnictwo ISKRY
